Wyprawa dookoła Borów Tucholskich - cz.1

     Licytowałem się z pogodą przez kilka tygodni, aż w końcu się udało. Już wydawało się, że pogoda nie da rady, albo teren będzie jeszcze przesiąknięty wodą, ale udało się wygarnąć weekend, kiedy mało, że było sucho, to jeszcze było gorąco. No, powiedzmy… 19 stopni bez słońca to i tak idealnie na rower.  Lepiej niż w pełnym słońcu jeździć, chociaż i tak lasy miały być głównym terenem. Dlaczego? Ponieważ celowałem w Bory Tucholskie. Od dawna chciałem tam pojechać, a teraz nadarzyła się okazja. Zadzwoniłem nawet do właściciela pola namiotowego z pytaniem jaka u nich na miejscu jest pogoda? Odpowiedział, że prognozy są optymistyczne, ale sam nie chce niczego gwarantować. Wiadomo! Postanowiłem jednak zaryzykować i w pewną sobotę rano wyruszyłem w kierunku Chojnic. Podróż samochodem zajęła 4 godziny. O 10 rano byłem na miejscu. Miejscowość nazywała się Swornegacie, co tylko wśród niektórych tłumaczeń nie ma nic wspólnego z branżą tekstylną. Otóż Swornegacie, czy Swory – jak mawiają tubylcy – to zgodne mosty. Wg innych, brudne gacie, które nazwę wzięły od gaci wywieszonych kiedyś na płocie... Cóż…, w końcu to Kaszuby. Pewnie nie mogli inaczej. Na kozę też mówią kueza i co im zrobić… Na szczęście po polsku też mówią, więc dogadałem się bez problemu.

  Kwaterunek, rozbicie namiotu itp., to następna godzina. Zatem o 11 byłem gotów do drogi. No i wyruszyłem. Jechałem wg. tzw. Kaszubskiej Marszruty, czyli szlaków specjalnie przygotowanych pod takich jak ja. Zaczęło się nieźle, bo w centrum miejscowości odnalazłem mapę ze wszystkimi dostępnymi szlakami. Oczywiście już wtedy wiedziałem, że całej Marszruty nie będę w stanie zjechać, bo nie mam tyle czasu. Potrzebne były 3-4 dni na wszystko. Ja miałem półtora dnia… Cel był jednak, aby okrążyć Bory Tucholskie, tak jak okrążyłem Karkonosze, tak teraz też miałem podobny plan.

  


Trasa biegła generalnie wzdłuż trzech głównych Jezior, w tym najdłuższego Jeziora Charzykowy. Oczywiście na początku bajka. Nie tylko na Uznamie są ścieżki wzdłuż szosy i więcej samochodów niż rowerzystów. W Borach Tucholskich jest podobnie. Może trochę mniej rowerzystów. Nie wiem czy tak trafiłem, czy tam tak zawsze. Nie było dosłownie nikogo! Ścieżki ciekawe, szutrowe, ale… No właśnie. Na tym koniec zachwytów. Ja pojechałem robić kilometry, więc zawiedziony nie byłem. Ktoś jednak, kto szuka zróżnicowanych krajobrazów, mocno się rozczaruje.

              

Monotonia drogi i krajobrazu jest wręcz przytłaczająca. Co jakiś czas wjeżdża się do małej wioski, gdzie oczywiście roi się od kajaków. Bory Tucholskie to raczej kraina kajaków niż rowerów... cdn...